Jak złowić troć wędrowną?

Największe szanse na złapanie troci, daje jej dokładne poznanie. Jak wygląda, jakie wody zamieszkuje oraz jaki zestaw przygotować na troć wędrowną? Podpowiadamy!

Troć wędrowna to nie lada wyzwanie dla wędkarzy. Jej połów wymaga cierpliwości i dobrze dobranego sprzętu. Największe szanse na złapanie troci, daje jej dokładne poznanie. Jak wygląda, jakie wody zamieszkuje oraz jaki zestaw przygotować na troć wędrowną? Podpowiadamy!

Jak wygląda troć wędrowna?

Troć wędrowna jest rybą anadromiczną, wędrowną. Należy do gatunku Salmo trutta. Występuje w wodach przybrzeżnych Morza Północnego, Atlantyku i Morza Bałtyckiego. Można znaleźć ją również w wodach Portugalii. W Polsce zamieszkuje wody Redy, Łeby, Wisły, Iny, Odry czy Drawy. Co ciekawe, kiedyś troć uważano za łososia. Dopiero w 1870 r. opisano ją jako osobny gatunek, nazwany wówczas łososiopstrągiem.

Troć wędrowna osiąga ok. 100 cm. Jeśli chodzi o wagę, rekord Polski to niecałe 15 kg. Niektóre osobniki mogą jednak ważyć ok. 20 kg. Troć ma krępe ciało i sporą głowę, większą od łososia szlachetnego. Jej grzbiet jest szary lub brązowy. Brzuch natomiast jest utrzymany w odcieniach srebra. Głowa, grzbiet i boki troci są pokryte czarnymi plamkami. W czasie tarła zyskują żółtą obwódkę. Płetwa tłuszczowa troci jest czerwono obrzeżona. W okresie tarła, na bokach samców pojawiają się czerwone plamki, przybierające w późniejszym czasie miedzianobrązową barwę. Troć wędrowna może żyć maksymalnie do 20 lat. Młode osobniki tego gatunku charakteryzują się poprzecznym prążkowaniem i czerwonymi plamkami na ciele.

Czym odżywia się troć wędrowna? Jak wygląda jej rozród?

Osobniki troci wędrownej, zamieszkujące rzeki, żywią się najczęściej dennymi bezkręgowcami, a także owadami. Większe okazy chętnie zjadają małe ryby. Natomiast trocie bałtyckie bardzo często wybierają ryby śledziowate i dobijakowate.

Troć wędrowna jest rybą anadromiczną. Oznacza to, że na co dzień żyje w wodach słonych. Natomiast rozmnażanie przeprowadza w wodach słodkich. Gatunek ten odbywa wędrówki tarłowe od lipca do jesieni. Warto zauważyć, że troć nie pokonuje tak dalekich dystansów jak łosoś. Tarło ma miejsce od grudnia do kwietnia.

Kiedy przypada okres ochronny troci wędrownej?

Podstawowy okres ochronny troci wędrownej na Wiśle i jej dopływach, a także powyżej zapory we Włocławku trwa od 1 października do 31 grudnia. Na odcinku Wisły, sięgającym od zapory we Włocławku do jej ujścia, okres obejmuje okres od 1 grudnia do 28/29 lutego. Co więcej, od 1 marca do 31 sierpnia obowiązuje zakaz połowu troci wędrownej w piątki, soboty i niedziele.

W ciągu doby można złowić wyłącznie dwie sztuki ryb z tego gatunku. Zakres ochronny troci rozciąga się również na obszary morskie – 4 milowy pas wód przybrzeżnych. W tym przypadku okres ochronny trwa od 1 października do 31 grudnia. Zakaz łowienia dotyczy ponadto osobników, które osiągają 35 cm i zamieszkują wody śródlądowe, a także trocie o długości 50 cm, które żyją w wodach morskich.

Kiedy łowić trocie wędrowne?

Wczesną wiosną trocie powracają z tarła. Wówczas przemieszczają się w dużych ławicach. Choć mogłoby się wydawać, że to najlepszy czas na spory połów, w praktyce tak niestety nie jest. W tym czasie ryby mają dostęp do dużej ilości pokarmu w swoim środowisku naturalnym, dlatego nie są zbyt skore do skuszenia się na przynętę. Zupełnie inaczej sytuacja wygląda jesienią. Ilość planktonu w akwenach znacznie spada, dlatego wygłodniałe osobniki poszukują innego pokarmu. Zarzucone przynęty są dla nich łakomym kąskiem.

Troć wędrowna jest aktywna zarówno w ciepłe, jak i pochmurne dni. Można zasadzić się na nią o każdej porze dnia. Aby ją złowić, należy prowadzić przynętę blisko dna. Trzeba robić to wolno – bez pośpiechu. Trocie obserwują swoje ofiary, dopiero po chwili atakują, dlatego nie ma tutaj miejsca na gwałtowne ruchy.

Jaka przynęta na troć wędrowną?

Jak złowić troć wędrowną? Przynęty na te okazy powinny być dość ciężkie. Dzięki swojej wadze swobodnie opadają na dno i można je łatwo prowadzić. Najlepiej sprawdzą się tutaj przynęty gumowe. Warto jednak pamiętać, że troć nie jest wybredna. Zadowolą ją zarówno przynęty miękkie, jak i twarde. Osobniki te mają spore otwory gębowe, więc śmiało można pokusić się o zastosowanie większych błystek. Większość wędkarzy stosuje wahadłówki, obrotówki long i woblery. Powinny mieć 15–25 g, by swobodnie zejść na dno. Warto dodać, że trocie wędrowne preferują przynęty sztuczne. Można pokusić się o połów na żywca, jednak skuteczność tego posunięcia, z pewnością, nie będzie zbyt wysoka.

Jaka metoda jest najlepsza na troć wędrowną? W przypadku tych okazów można pokusić się o łowienie metodą gruntową. Jednak osiągnięcie zadowalających wyników w taki sposób może być dość trudne. Znacznie lepszym rozwiązaniem jest zdecydowanie się na zestaw spinningowy lub muchowy.

Jaka wędka na troć wędrowną? Jaki zestaw na te osobniki będzie najlepszy?

Troć to dość silna ryba, której połów może być kłopotliwy nawet dla doświadczonych wędkarzy. Kompletując sprzęt na ten gatunek, wiele osób decyduje się na wędkę o długości 3 m. Dłuższe wędzisko umożliwia swobodne kontrolowanie toru przynęty. Jeśli chodzi o ciężar wyrzutu wędki, najlepiej sprawdzi się ok. 50 g. Zwróć uwagę również na to, by wędka na trocie nie była zbyt miękka. Warto jednak, aby miała głębokie, równe ugięcie i dolnik o znacznym zapasie mocy.

Jaki kołowrotek na troć? Jak zostało wspomniane, troć łowi się dość ciężkimi przynętami, dlatego wytrzymałość kołowrotka ma bardzo duże znaczenie. Świetnie sprawdzą się tutaj kołowrotki ze ślimakową przekładnią. Ważne jest również to, by były solidne i same nie były zbyt lekkie. Holowanie troci wymaga trwałego i niezawodnego sprzętu. Na osobniki te wystarczą kołowrotki o wadze 3500-5000 z przełożeniem nie większym niż 5,5.

Żyłka czy plecionka na troć? Najlepszym wyborem w przypadku tego silnego gatunku jest żyłka. Po pierwsze, późną jesienią plecionka nie sprawdzi się w niższych temperaturach – zacznie pękać. Po drugie, troć jest mocna i energiczna, a plecionka się nie rozciąga. Prawdopodobieństwo jej zerwania jest tutaj bardzo wysokie. Optymalnym wyborem jest żyłka o grubości 0,28–0,35.